19. yy'da fen bilimlerinin en büyük keşiflerinden birisi de atomların yüksek sıcaklıklarda parmak izi gibi karakteristik bazı dalgaboylarında ışıma yaptığının deneysel olarak ispatlanmasıydı. Bu sayede güneşte hidrojen, helyum -ki helios Yunanca'da güneş demektir- sodyum vb elementler bulunduğunu öğrendik. Daha doğrusu helyumu ilk olarak güneşte keşfettik! (Dünyamızın çekim alanı atmosferimizin ortalama sıcaklığında helyumu tutmaya yetmediği için, atmosferde düşük miktarda helyum var ve giderek azalıyor. Paranız varsa altına değil helyuma yatırın. Daha çok kar edersiniz.) Sadece güneşin değil nebulaların, gezegenlerin ve diğer yıldızların elemental envanteri de bu sayede çıkarıldı. 20. yy'ın başlarında atomik spektroskopi ve Doppler etkisini birleştiren Edwin Hubble, bütün galaksilerin bizden uzaklaştığını keşfetmiş ve buradan yola çıkarak evrenin sürekli genişlediğini -daha doğrusu gerildiğini- söyleyen ve önceleri büyük gerilme (big stretch) daha sonra büyük patlama (big bang) olarak adlandırılan teorisini ortaya atmıştır. Kanaatimce Hubble'ın çalışması bilim tarihinin en büyük keşfidir. Bütün bunları atomik spektroskopinin evreni anlamamızda ne kadar güçlü ve vazgeçilmez bir teknik olduğunu izah etmek için yazıyorum.
Eğer fizikçi, kimyacı, astrofizikçi ya da spektroskopici iseniz, o zaman H atomunun emisyon spektrumundaki dalgaboylarının aşağıdaki formülle verildiğini mutlaka hatırlarsınız. 1λ=Ry(1n2−1m2) (1)
Rydberg sabitidiye anılan ve değeri evrensel fiziksel sabitlerden hesaplanabilecek sabit bir
dalganumarasıniceliği olup, n ve m ise
baş kuantum sayılarıdiye bilinen sıfırdan büyük doğal sayılardır.
(1) nolu denklemi yeniden düzenlediğimizde Ryλ=n2m2m2−n2 (2)
Sen bana kuantum sayılarını ver, ben de ona göre ışıma yapayım.demez. Tam tersine o -genelde sıcaklığa göre- değişik dalgaboylarında ışımalar yapar ve bu ışımalarda rol alan kuantum sayılarını bulmak bize düşer. Yani, bilimde hemen hemen her zaman olduğu gibi, işimiz tersinden. (2) nolu denklemin sağ tarafı rasyonel. O zaman sol taraf da Ryλ=a/b şeklinde rasyonel olmalı. Burada a>b>0 doğal sayılar ve obeb(a,b)=1. (Okur neden a>b olduğunu izah etmelidir.) Nihayet çözmemiz gereken problemi kurduk. (Küçümsemeyin. Çözeceğimiz problemi doğru bir dille kurmak, çözümün yarısıdır.)
Problem: Aralarında asal a>b>0 doğal sayıları veriliyor. Aşağıdaki denklemi sağlayan n ve m pozitif tam sayılarını -var iseler- bulunuz. ab=n2m2m2−n2 (3)
Çözüme başlamadan önce 4m2n2=(m2+n2)2−(m2−n2)2
İyi ama (7) nolu denklemi nasıl çözeceğiz? Öncelikle a−bn2<a ve a+bm2>a olduğunu gözleyelim. O zaman p<a ve q>a ve pq=a2 olacak şekilde a2 sayısını iki tam sayının çarpımı şeklinde temsil edeceğiz. Bu temsiller a2 niceliğinin çarpanlarının bir kombinasyonu olduğu için sonlu bir küme oluştururlar. Daha sonra p=a−bn2 ve q=a+bm2 denklemlerinin çözümünden n=√a−pb ve m=√q−ab (8)
(p,q) sıralı çiftlerinden oluşan deneme yanılma kümesini küçültmek için herşeyden önce (8) nolu denklemde kök içindeki oranların tam sayı olma şartlarının p≡amodb ve q≡amodb olduğunu gözlüyoruz. Geçişme özelliğinden bu p≡q≡amodb (9)
Konuyu somutlaştırmak için bir örnek verelim. Çoğu bulutsuya, mesela Avcı (Orion) takım yıldızındaki Beygirbaşı Nebulası'nın (Horsehead Nebula) etrafına kırmızı rengini veren Hα çizgisinin dalgaboyu λ=656,28 nm'dir. (Avcı takım yıldızı galaksimizde bize en yakın takım yıldızlardan birisidir ve özellikle sonbahar-kış aylarında Türkiye'den gece çıplak gözle çok net gözlenir.) Bu ışımada hangi kuantum sayılarının rol aldığını hesaplamak istersek öncelikle
Ryλ=10973731,56×656,28×10−9=7,20=365
(p,q) | n=√a−pb | m=√q−ab |
(1,1296) | √7 | 6√7 |
(6,216) | √6 | 6 |
(16,81) | 2 | 3 |
Postayı bitirirken bazı yorumlarda bulunacağız.
- Yukarıda uyguladığımız algoritmayla verilen bir λ değeri için tam sayılarda çözüm bulamazsak, o zaman söz konusu ışımanın kaynağı H değildir.
- Hilbert'in meşhur 10. problemi genel bir Diophantos denkleminin çözülebilir olup olmadığını tayin etmek için bir algoritma kurulmasını talep eder. (Dikkat edin çözümünü değil, çözülebilir olup olmadığına karar vermek için bir algoritma istiyor.) 20. yy'da bu soruya cevap verildi ve böyle bir algoritmanın olmadığı ispatlandı. (3) nolu denklemin dördüncü dereceden olduğunu gözlediğimizde, atomik spektroskopide şansımızın çok ama çok yaver gittiğini söyleyebiliriz.
- Burada kullandığımız sistematik yöntem temel seviyede lise matematik eğitimini aşan hiç bir şey içermiyor. Ne yazık ki H atomunun spektrasını anlatan kitaplarda ben bu yöntemle hiç karşılaşmadım! Çağımızın insanının ite kaka okutulduğunun en somut delillerinden birisidir bu...
Beygirbaşı Nebulası'nın fotoğrafı NASA'nın APOD arşivinden alındı.
Hocam elinize sağlık. Özellikle 3 nolu yorumdaki tespitiniz acı gerçeği çok farklı bir perdeden ortaya koyuyor...
YanıtlaSilHocam elinize sağlık. Özellikle 3 nolu yorumdaki tespitiniz acı gerçeği çok farklı bir perdeden ortaya koyuyor...
YanıtlaSilMustafa ellerine saglik.
YanıtlaSilEmin