Cetvel ve pergelle eşkenar üçgeni, kareyi, düzgün beşgeni ve altıgeni çizmeyi bize Öklit öğretti. Gauss ise çok genç yaşlarında düzgün onyedigenin cetvel ve pergelle çizilebileceğini ispatladı. Burada cetvel pergel çizimlerinden ziyade düzgün onyedigendeki tepe açısının trigonometrisine bakacağız. Bir çemberi merkezinden 17 eşit parçaya dilimlersek, o zaman düzgün onyedigeni de 17 denk ikizkenar üçgenin yamalanmış hali gibi çizebiliriz. Bu üçgenlerin tepe açısı α:=2π/17 kadardır. Bu açıyı tarif etmek için onun trigonometrik değerlerine, mesela cos(α) değerine, bakabiliriz. O zaman amacımız netleşti: cos(α) değerini hesaplamak.
Casey'nin A Treatise on Plane Trigonometry adlı kitabının 220. ve 221. sayfalarında bu hesaplamanın nasıl yapılacağına dair bir algoritma var. Kitap bir trigonometri ve cebir harikası, basım tarihi 1888 ve şimdiki ders kitaplarına kıyasla da son derece kaliteli. Casey bu algoritmayı alıştırmalar şeklinde sunmuş. Ben de o alıştırmaları burada çözerek cos(2π/17) değerinin nasıl hesaplanacağını izah etmeye çalışacağım. Öncelikle merkezi bir lemma ile işe başlıyalım.
Lemma: n tamsayı olsun ve γ:=2π/(2n+1) tanımlayalım. O zaman
n∑j=1cos(jγ)=−12
olur.
İspat: Verilen toplamı sin(γ) ile çarpıp bölelim ve trigonometrik fonksiyonların sin(a)cos(b)=12(sin(a+b)+sin(a−b)) özdeşliğinden faydalanalım.
1sin(γ)n∑j=1sin(γ)cos(jγ)=12sin(γ){n∑j=1sin((j+1)γ)−n∑j=1sin((j−1)γ)}=12sin(γ){n+1∑k=2sin(kγ)−n−1∑k=0sin(kγ)}=12sin(γ)(sin((n+1)γ)+sin(nγ)−sin(γ))=−12
İspatı bitirmek için (n+1)γ+nγ=2π bilgisini kullandık.
Biz bu lemmayı aşağıdaki formuyla kullanacağız.
cos(α)+cos(2α)+cos(3α)+cos(4α)+cos(5α)+cos(6α)+cos(7α)+cos(8α)=−12
Birinci aşamada
x2+x−4=0
denkleminin köklerini
cos(jα) trigonometrik polinomları cinsinden temsil etmekle işe başlıyoruz.
a1:=2(cos(α)+cos(2α)+cos(4α)+cos(8α)) vea2:=2(cos(3α)+cos(5α)+cos(6α)+cos(7α))
tanımları verildiğinde (
???) nolu denklem uyarınca
a1+a2=−1 olduğunu gözleyiniz. Dolayısıyla
a1 ve
a2 (
???) nolu denklemin kökler toplamına uymaktadır. Tahmin ettiğiniz gibi kökler çarpımına da bakacağız. Ama bu biraz kıllı.
a1a2=4(cos(α)+cos(2α)+cos(4α)+cos(8α))(cos(3α)+cos(5α)+cos(6α)+cos(7α))=4(cos(α)cos(3α)+cos(α)cos(5α)+cos(α)cos(6α)+cos(α)cos(7α)+cos(2α)cos(3α)+cos(2α)cos(5α)+cos(2α)cos(6α)+cos(2α)cos(7α)+cos(4α)cos(3α)+cos(4α)cos(5α)+cos(4α)cos(6α)+cos(4α)cos(7α)+cos(8α)cos(3α)+cos(8α)cos(5α)+cos(8α)cos(6α)+cos(8α)cos(7α))=2(cos(4α)+cos(2α)+cos(6α)+cos(4α)+cos(7α)+cos(5α)+cos(8α)+cos(6α)+cos(5α)+cos(α)+cos(7α)+cos(3α)+cos(8α)+cos(4α)+cos(9α)+cos(5α)+cos(7α)+cos(α)+cos(9α)+cos(α)+cos(10α)+cos(2α)+cos(11α)+cos(3α)+cos(11α)+cos(5α)+cos(13α)+cos(3α)+cos(14α)+cos(2α)+cos(15α)+cos(α))=2(4cos(α)+3cos(2α)+3cos(3α)+3cos(4α)+4cos(5α)+2cos(6α)+3cos(7α)+2cos(8α)+2cos(9α)+cos(10α)+2cos(11α)+cos(13α)+cos(14α)+cos(15α))=8(cos(α)+cos(2α)+cos(3α)+cos(4α)+cos(5α)+cos(6α)+cos(7α)+cos(8α))=−4
Bu denklemde
cos(a)cos(b)=12(cos(a+b)+cos(a−b)) ve
α açısının özel değerinden ötürü
cos(jα)=cos((17−j)α) özdeşlikleri ile (
???) nolu denklemden faydalandık.
a1 ve
a2 hem kökler toplamını hem de kökler çarpımını sağlıyorlar. O zaman bunlar (
???) nolu denklemin köküdür. Bariz olanı ifade edelim.
a1=−1+√172a2=−1−√172
Algoritmanın ikinci aşamasında
b1:=2(cos(α)+cos(4α))b2:=2(cos(2α)+cos(8α))
tanımlıyoruz ve bu niceliklerin
x2−a1x−1=0
denkleminin köklerini temsil ettiğini gösteriyoruz. Yöntem bir önceki basamaktakiyle tamamen aynı. Öncelikle
b1+b2=a1 net bir şekilde gözleniyor. Ardından
b1b2=4(cos(α)+cos(4α))(cos(2α)+cos(8α))=4(cos(α)cos(2α)+cos(α)cos(8α)+cos(4α)cos(2α)+cos(4α)cos(8α))=2(cos(3α)+cos(α)+cos(9α)+cos(7α)+cos(6α)+cos(2α)+cos(12α)+cos(4α))=2(cos(α)+cos(2α)+cos(3α)+cos(4α)+cos(5α)+cos(6α)+cos(7α)+cos(8α))=−1
ile kökler çarpımına da uyduğundan ispatımız tamamlanmış oluyor.
b1=a1+√a21+42b2=a1−√a21+42
denklemlerinde
a1 sayısal değeri bilindiğinden,
b1 ve
b2 de sadece karekök işlemi kullanılarak hesaplanmış olmaktadır. Okur bir alıştırma olarak
x2−a2x−1=0
denkleminin köklerinin
c1:=2(cos(3α)+cos(5α))=a2+√a22+42c2:=2(cos(6α)+cos(7α))=a2−√a22+42
olduğunu göstermelidir. Burada
c1 ve
c2 sayısal değerlerinin hesaplanabildiğini vurguluyoruz.
Algoritmanın üçüncü ve son aşamasında
x2−b1x+c1=0
denkleminin köklerini temsil etmeye çalışacağız.
d1:=2cos(α)d2:=2cos(4α)
tanımlayalım.
d1+d2=b1 olduğu barizdir. Devamla
d1d2=4cos(α)cos(4α)=2(cos(3α)+cos(5α))=c1 olduğundan kökler temsil edilmiş olur. Ama
cos(α)=12d1=b1+√b21−4c14
olduğundan, hesaplamamız sonlanmıştır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder